MUNICIPALITY OF CHONGQING

ข้อมูลทั่วไป

ที่ตั้งและพื้นที่

ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศ ระหว่างลองจิจูดที่ 105º17′ – 110º11′ ตะวันออกและละติจูดที่ 28º10′ – 32º13′ เหนือ มีพื้นที่ทั้งสิ้น 82,402 ตารางกิโลเมตร ลักษณะเป็นพื้นที่สูง ภูมิประเทศศเป็นเนินเขาและภูเขาเป็นหลัก ยังมีบริเวณแอ่งกระทะ นอกจากนี้ บริเวณระหว่างภูเขามีที่ราบเหลียงผิง ที่ราบซิ่วซัน และแม่น้ำสายสำคัญ ได้แก่ แม่น้ำเจียหลิง แม่น้ำวูเจียง แม่น้ำฉี และมีแม่น้ำแยงซีเกียงไหลผ่านจากทางตะวันตกไปทางตะวันออกของนครฉงชิ่ง ไหลลงสู่ทะเลจีนตะวันออก นครฉงชิ่งมีพื้นที่ติดกับมณฑลหูเป่ย มณฑลหูหนานทางด้านทิศตะวันออก มณฑลกุ้ยโจวทางด้านทิศใต้ มณฑลเสฉวนทางทิศตะวันตก และมณฑลส่านซีทางด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือ สำหรับที่ตั้งของมหานครฉงชิ่ง จัดเป็นบริเวณสำคัญสำหรับรัฐบาลจีนในการดำเนินแผนการ “Great West Development” ในการที่จะเร่งพัฒนาเศรษฐกิจในภูมิภาคตอนกลางและภูมิภาคตะวันตกของประเทศ

ประชากร

มีจำนวนประชากรประมาณ 31.4423 ล้านคน ประชากรมีรายได้เฉลี่ยต่อหัว 22,968 หยวนต่อปี (2555) ประชากรประกอบด้วยชนกลุ่มน้อยจำนวน 49 ชนชาติ คิดเป็นจำนวน 1.75 ล้านคน หรือ 5.6% ของประชากรในนครฉงชิ่ง ซึ่งประกอบด้วยชาว ถูเจีย แม้ว ฮุย หยี ทิเบต เย้า หม่าน จ้วง เชียง มองโกล ลีซอ แมนจู น่าซี ไป๋ ไต ปูยี ตง อุยกูร์ เกาหลี ฮานิ อี้เหลา และว้า

ภูมิอากาศ

ลักษณะอากาศเป็นแบบเขตกึ่งร้อนชื้น (Sub-tropical) อุณหภูมิเฉลี่ยประมาณ 18 องศาเซลเซียส และในฤดูหนาวอุณหภูมิประมาณ 6-8 องศาเซลเซียส ในฤดูร้อนอุณหภูมิประมาณ 27-29 องศาเซลเซียส มีปริมาณแสงแดดประมาณ 1,000-1,200 ชั่วโมงต่อปี และปริมาณน้ำฝนประมาณ 1,000-1,400 มม.ต่อปี โดยที่ลักษณะภูมิประเทศเป็นที่ลาดชันระหว่างหุบเขาทำให้ลักษณะอากาศเป็นอากาศแบบปิด กล่าวคือ เมื่อมีการปล่อยควันออกจากโรงงานหรือจากการเผาไหม้ของเครื่องยนต์ ควันต่างๆ จะวนเวียนอยู่ในช่วงหุบเขา ระบายตัวออกได้ช้า จึงทำให้ลักษณะอากาศเหมือนมีหมอก

แหล่งพลังงาน

แหล่งพลังงานหลักที่ใช้ในนครฉงชิ่งคือพลังงานจากก๊าซธรรมชาติ โดยมีการวางระบบท่อส่งก๊าซธรรมชาติและแผงวงจรควบคุมการทำงานของเมืองที่ทันสมัย สามารถตรวจสอบการใช้งานและแจ้งเตือนเมื่อระบบการส่งก๊าซเกิดปัญหาขัดข้อง นครฉงชิ่งมีปริมาณสำรองก๊าซธรรมชาติ 3.2 แสนล้านคิวบิกเมตร โดยเป็นก๊าซธรรมชาติคุณภาพสูงเนื่องจากมีส่วนประกอบของซัลเฟอร์ต่ำ ถือเป็นวัตถุดิบที่เหมาะสำหรับใช้ในอุตสาหกรรมปิโตรเคมี นอกจากนี้ ยังมีเขื่อนสามโตรก (Three Gorges Dam) ซึ่งมีศักยภาพในการผลิตกำลังไฟฟ้าเท่ากับกำลังการผลิตของโรงงานไฟฟ้านิวเคลียร์ 18 แห่งรวมกัน

ทรัพยากรธรรมชาติ

มีพืชพันธุ์ธรรมชาติและสัตว์หายากอนุรักษ์อยู่จำนวนมาก  พืชเศรษฐกิจที่สำคัญ คือ ข้าว ข้าวโพด ข้าวสาลี มันเทศ ยาสูบ ชา ถั่วลิสง ธัญพืช และพืชน้ำมัน นอกจากนี้ ยังมีพืชสมุนไพรอีกกว่า 2,000 ชนิด มีแร่ธาตุประมาณ 75 ชนิด แร่ Strontium พบมากที่สุดในจีน และมีแร่แมงกานีสมากเป็นอันดับ 2 ในจีน แร่ vanadium มากเป็นอันดับ 3 ในจีน

ประวัติศาสตร์ / วัฒนธรรม 

นครฉงชิ่งมีบทบาทสำคัญในฐานะเมืองศูนย์กลางการค้าและการติดต่อกับฝั่งตะวันออกของจีนโดยเดินทางผ่านทางแม่น้ำแยงซีเกียง ในปี ค.ศ.1918 รัฐบาลจีนได้อนุญาตให้ฉงชิ่งเป็นหนึ่งในเมืองไม่กี่แห่งที่ชาวต่างชาติเดินทางเข้ามาติดต่อค้าขายได้ โดยถือเป็นเมืองท่า ของพื้นที่ตอนในของจีน เมื่อปี ค.ศ.1997 นครฉงชิ่งได้รับการยกระดับขึ้นเป็นมหานครขึ้นตรงต่อรัฐบาลกลาง โดยเป็นมหานครที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ทั้งนี้ เพื่อให้นครฉงชิ่งเป็นเมืองหลักในการกระจายความเจริญสู่พื้นที่อื่นๆ ในภาคตะวันตกของจีน

สัญลักษณ์ประจำเมือง

ดอกไม้และต้นไม้ที่เป็นสัญลักษณ์ของนครฉงชิ่งได้แก่ ดอกแต้ฮั้งฮวย และ ต้นไทร

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Camellia japonica

ชื่อไทย : แต้ฮั้งฮวย ชาญี่ปุ่น ชากุหลาบแดง แต้ฮวย
ชื่อจีน : 山茶花

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Ficus virens

ชื่อไทย : ไทร
ชื่อจีน : 黄葛树, 黄桷树

การเมืองการปกครอง

นครฉงชิ่งแบ่งส่วนการปกครองออกเป็น 40 เขตการปกครองย่อย ประกอบด้วย

15 เขต (District)

• เขตปาหนาน (Banan / 巴南区)
• เขตเป่ยเป้ย (Beibei / 北碚区)
• เขตฉางโซ่ว (Changshou / 长寿区)
• เขตต้าตู้โขว่  (Dadukou / 大渡口区)
• เขตฝูหลิง (Fuling / 涪陵区)
• เขตเจียงเป่ย (Jiangbei / 江北区)
• เขตจิ่วหลงโพว (Jiulongpo / 九龙坡区)
• เขตหนานอาน (Nan’an / 南岸区)
• เขตเฉียนเจียง (Qianjiang / 黔江区)
• เขตซาผิงปา (Shapingba / 沙坪坝区)
• เขตซวงเฉียว (Shuangqiao / 双桥区)
• เขตว่านเซิ่ง (Wansheng / 万盛区)
• เขตว่านโจว (Wanzhou / 万州区)
• เขตหยูเป่ย (Yubei / 渝北区)
• เขตหยูจง (Yuzhong / 渝中区)

4 เมืองเทียบเท่าอำเภอ (County-level city)

• เขตเหอชวน (Hechuan/ 合川市)
• เขตเจียงจิน (Jiangjin/ 江津市)
• เขตหย่งชวน (Yongchuan/ 永川市)
• เขตหนานชวน (Nanchuan/ 南川市)

17 อำเภอ (County)

• อำเภอปี้ซาน (Bishan / 璧山县)
• อำเภอเฉิงโขว่ (Chengkou / 城口县)
• อำเภอต้าจู๋ (Dazu / 大足县)
• อำเภอเตี้ยนเจียง (Dianjiang / 垫江县)
• อำเภอเฟิงตู (Fengdu / 丰都县)
• อำเภอเฟิ่งเจี่ย (Fengjie / 奉节县)
• อำเภอไคเสี้ยน (Kai / 开县)
• อำเภอเหลียงผิง (Liangping / 梁平县)
• อำเภอฉีเจียง (Qijiang / 綦江县)
• อำเภอหรงชาง (Rongchang / 荣昌县)
• อำเภอถงเหลียง (Tongliang / 铜梁县)
• อำเภอถงหนาน (Tongnan / 潼南县)
• อำเภออูหลง (Wulong County/ 武隆县)
• อำเภออูซาน (Wushan / 巫山县)
• อำเภออูซี (Wuxi / 巫溪县)
• อำเภอหยุนหยาง (Yunyang / 云阳县)
• อำเภอจงเสี้ยน (Zhong Xian/忠县)

4 เขตปกครองตนเอง (Autonomous county)

• เขตปกครองตนเองชนชาติเหมียวและถู่เจีย เผิงสุ่ย
  (Pengshui Miao and Tujia Autonomous County / 彭水苗族土家族自治县)
• เขตปกครองตนเองชนชาติถู่เจียฉือจู้
  (Shizhu Tujia Autonomous County / 石柱土家族自治县)
• เขตปกครองตนเองชนชาติถู่เจียซิ่วซาน
  (Xiushan Tujia Autonomous County / 秀山土家族自治县)
• เขตปกครองตนเองชนชาติถู่เจียและเหมียวโหยว่หยาง
  (Youyang Tujia and Miao Autonomous County / 酉阳土家族苗族自治县)

นายซุน เจิ้งไฉ (Mr. Sun Zhengcai) เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์ประจำมหานครฉงชิ่ง (Secretary of the CPC Chongqing Municipal Committee) รับตำแหน่งเมื่อ พ.ศ. 2555	นายหวง ฉีฟาน (Mr. Huang Qifan) นายกเทศมนตรีมหานครฉงชิ่ง (มีตำแหน่งเทียบเท่าผู้ว่าการมณฑล) (Mayor of Chongqing Municipality) รับตำแหน่งเมื่อ มกราคม พ.ศ. 2553
นางจาง เสวียน (Mrs. Zhang Xuan) ประธานสภาผู้แทนประชาชน (Chairmen of Chongqing People’s Congress) รับตำแหน่งเมื่อ มกราคม พ.ศ. 2556	นายสวี๋ จิ้งเย่ (Mr. Xu JingYe) ประธานสภาที่ปรึกษาการเมือง (Chairmen of CPPCC Chongqing Committee) รับตำแหน่งเมื่อ มกราคม พ.ศ. 2556

ติดตามข้อมูลข่าวสารเพิ่มเติมเกี่ยวกับภาครัฐบาลนครฉงชิ่งได้ที่ www.cq.gov.cn

เมืองสำคัญ/เขตพัฒนาเศรฐกิจ

ลักษณะเด่นของนครฉงชิ่ง

ฉงชิ่งยกระดับขึ้นเป็นมหานคร เมื่อเดือนมีนาคม 1997 เพื่อให้เป็นศูนย์กลางของการพัฒนาจีนตะวันตก เป็นฐานการผลิตอุตสาหกรรมหนัก เช่น รถยนต์และมอเตอร์ไซค์ เป็นเมืองท่าที่สำคัญของพื้นที่ตอนใน (Inland port) ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ทำให้มีความสำคัญต่อระบบ logistics ขนส่งสินค้าและวัตถุดิบระหว่างพื้นที่ภาคตะวันออกกับพื้นที่ตอนในในภาคตะวันตกของจีน โดยผ่านทางแม่น้ำแยงซี (ตามเสันทางเขื่อนซานเสีย) ไปยังอู่ฮั่น ซึ่งสามารถเชื่อมต่อไปยังท่าเรือที่นครเซี่ยงไฮ้

รัฐบาลนครฉงชิ่งได้แบ่งพื้นที่ในมหานครออกเป็น 2 ส่วน คือ

ตำแหน่งที่ตั้งของเขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียง นครฉงชิ่ง

 “เหลียงเจียง” ถือเป็นเขตเศรษฐกิจแหล่งใหม่แห่งที่ 3 ของจีน ตั้งอยู่ในเขตเมืองที่มีการปกครองขึ้นตรงต่อรัฐบาลกลางต่อจาก “เขตเศรษฐกิจใหม่ผู่ตง (ก่อตั้งปี 1990)” ในนครเซี่ยงไฮ้ และ “เขตเศรษฐกิจใหม่ปินไห่ (ก่อตั้งปี 2000)” ในนครเทียนจิน ถือเป็นเขตเศรษฐกิจใหม่แห่งแรกที่อยู่ในดินแดนจีนตอนใน

เขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียง ก่อตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์หลัก 5 ด้าน คือ เป็นเขตริเริ่มการทดลองใช้นโยบายลดช่องว่างระหว่างเมืองและชนบท เป็นฐานการผลิตระดับสูงในภาคอุตสาหกรรมและภาคธุรกิจบริการของดินแดนจีนตอนใน เป็นศูนย์กลางนวัตกรรมและศูนย์กลางทางการเงินแห่งภูมิภาคต้นน้ำแยงซีเกียง เป็นประตูสำคัญในการเชื่อมต่อจีนตอนในออกสู่โลกภายนอก รวมถึงเป็นพื้นที่เพื่อการพัฒนาด้านวิทยาศาสตร์

สำหรับด้านยุทธศาสตร์การพัฒนาในภาคอุตสาหกรรมการผลิตของเขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียง มุ่งเน้นไปใน 5 ด้าน คือ เกี่ยวกับระบบรางและการคมนาคม เกี่ยวกับการกำเนิดพลังงานไฟฟ้าและอุปกรณ์ (รวมถึงพลังงานนิวเคลียร์และพลังงานลม) เกี่ยวกับยานยนต์พลังงานทางเลือก เกี่ยวกับการทหารและการป้องกันประเทศ และเกี่ยวกับเทคโนโลยีสารสนเทศ

รวมถึงมียุทธศาสตร์การพัฒนาด้านนวัตกรรมในเขตเศรษฐกิจใหม่ดังกล่าวโดยจัดตั้ง 3 สถาบันหลัก ได้แก่ สร้างศูนย์วิจัยและพัฒนาแห่งชาติ สร้างฐานวิจัยด้านวิทยาศาสตร์ระดับสูง และสร้างศูนย์สำรองข้อมูลอิเล็คทรอนิกส์

เขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียงนี้ จะสามารถผลักดันเศรษฐกิจดินแดนตอนในของจีนให้เติบโตทัดเทียมกับเขตชายฝั่งตะวันออก ทั้งด้านธุรกิจการเงิน การค้าการลงทุน การนำเข้าส่งออก ด้านอสังหาริมทรัพย์ ด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และระบบการจัดการ ระบบการจัดเก็บภาษี รวมถึงเป็นช่องทางสำคัญเพื่อดึงดูดการพัฒนาด้านต่างๆ สู่ดินแดนตอนใน ในขณะเดียวกันเป็นทางเพื่อเชื่อมโยงสู่ภายนอกทั้งในและนอกประเทศ

จากยุทธศาสตร์ที่กำหนดไว้ส่งผลให้เขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียงกำลังจะก้าวสู่การเป็นที่ตั้งของฐานการผลิตและแปรรูปขนาดใหญ่เพื่อรองรับการนำเข้าส่งออก เป็นที่ตั้งของเขตวิจัยและพัฒนาในภาคอุตสาหกรรมไฮเทคและภาคอุตสาหกรรมบริการสมัยใหม่ รวมถึงเป็นศูนย์กลางทางการเงินและโมเดิร์นโลจิสติกส์แห่งต้นแม่น้ำแยงซีเกียง

เขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียง มีอาณาเขต 1,200 ตร.กม ตั้งอยู่ใน 3 เขตใหญ่ทางด้านเหนือของเขตอวีจง (เป็นที่ตั้งของตัวเมืองฉงชิ่ง) 3 เขตดังกล่าว คือ

1. เขตเป่ยเป้ย(北碚) จำนวนประชากร 6.3 ล้านคน อยู่ทางด้านตะวันตก มีแม่น้ำเจียหลิงเจียงไหลผ่านกลาง เป็นที่ตั้งของ “เขตสินค้าทัณฑ์บนเหลียงลู่ชุ่นทาน” ซึ่งเป็นเขตปลอดภาษีแห่งแรกที่อยู่ในดินแดนตอนในของจีนก่อตั้งขึ้นในปี 2009
2. เขตเจียงเป่ย（江北）จำนวนประชากร 4.5 ล้านคน อยู่ทางด้านใต้ติดกับแม่น้ำเจียหลิงเจียงและแยงซีเกียงตลอดแนว อยู่ติดกับเขตอวีจง ซึ่งเป็นที่ตั้งของตัวเมืองฉงชิ่ง
3. เขตอวีเป่ย（渝北）จำนวนประชากร 7.93 ล้านคน เป็นเขตที่มีพื้นที่ใหญ่ที่สุด อยู่ตรงลางระหว่างเขตเป่ยเป้ยและเขตเจียงเป่ยโดย ด้านตะวันตกติดกับแม่น้ำเจียหลิงเจียง

 แนวความคิดการพัฒนาที่ดินในเขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียงจากพื้นที่ทั้งหมด 1,200 ตร.กม. นั้น แบ่งเป็นพื้นที่เพื่อการพัฒนาจริง 650 ตร.กม. (ซึ่งได้พัฒนาไปแล้วมากกว่า 150 ตร.กม.) โดยจะเริ่มต้นจากด้านใต้สู่เหนือในเป็น 3 บริเวณ คือ บริเวณริมแม่น้ำเจียหลิงเจียงเป็นย่านธุรกิจบริการสมัยใหม่และย่านธุรกิจการเงิน บริเวณส่วนตรงกลางเป็นย่านที่พักอาศัยสมัยใหม่ และบริเวณด้านทิศเหนือเป็นย่านอุตสาหกรรมการผลิตทั้งหมด

รัฐบาลได้วางกรอบยุทธศาสตร์การพัฒนาในเขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียงออกเป็น 3 ระยะ คือ

ระยะที่ 1 : ปี 2009-2010 ช่วงเริ่มต้นการพัฒนา

รัฐบาลนครฉงชิ่งยื่นเสนอแผนโครงการเขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียง รวมถึงขอบเขตการดำเนินงาน การบริหารงาน รวมถึงระบบสาธาณูปโภคพื้นฐานและระบบการคมนาคมขนส่งโลจิสติกส์ (ทั้งทางถนน ทางราง ท่าเรือ) เข้าสู่คณะรัฐมนตรีเพื่ออนุมัติโครงการดังกล่าวให้เกิดขึ้นอย่างเป็นรูปธรรม

ระยะที่ 2 : ปี 2011-2012 ช่วงกลางการพัฒนา

โดยรัฐบาลมีเป้าหมายว่า เมื่อระยะที่ 2 สิ้นสุดลง สามารถเห็นถึงผลสำเร็จเบื้องต้นในด้านการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน การพัฒนาฟังก์ชั่น และกระบวนการพัฒนารูปแบบโดยรวม สำหรับตัวเลขการนำเข้าส่งออกจะมีมูลค่าอยู่ที่ระดับ 30,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ โดยจะสามารถดึงดูดบรรษัท 500 อันดับแรกของโลกเข้าสู่เขตเศรษฐกิจเหลี่ยงเจียงได้ที่จำนวน 200 ราย และจะดึงดูดเม็ดเงินลงทุนจากภายในประเทศที่ 200,000 ล้านหยวน รวมถึงจะมีปริมาณการขนส่งตู้คอนเทนเนอร์เพิ่มขึ้นเป็นจำนวน 50 ล้านตู้

ระยะที่ 3 : ปี 2013-2020 ช่วงยกระดับการพัฒนา

มีการตั้งเป้าหมายว่า และเมื่อถึงปี 2015 สามารถเห็นเป็นรูปร่างเขตเศณษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียงอย่างชัดเจน จนถึงปี 2020 จะสามารถบรรลุผลสำเร็จในภาพรวมอย่างสมบูรณ์ เขตเศรษฐกิจใหม่แห่งนี้จะมีความแข็งแกร่งในทุกด้านสามารถผลิกโฉมหน้าของนครฉงชิ่งก้าวสู่การเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจแห่งต้นแม่น้ำแยงซีเกียงที่มีอิทธิพลผลต่อการขับเคลื่อนเศรษฐกิจในภูมิภาคตะวันตกและโดยรวมของประเทศสามารถยกระดับความเป็นอยู่ของประชาชนเข้าสู่สภาพแวดล้อมที่น่าอยู่ อีกทั้งสามารถเชื่อมโยงเขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียงสู่ต่างประเทศทั่วโลกได้

นอกจากนี้ ยังมีการตั้งเป้าตัวเลข GDP เมื่อถึงปี 2020 จะมีมูลค่าอยู่ที่ระดับ 600,000 ล้านหยวน โดยในภาคอุตสาหกรรมการผลิตจะมีมูลค่าอยู่ที่ราว 1,000,000 ล้านหยวน ครองสัดส่วนเกินกว่า 1 ใน 4 ของนครฉงชิ่ง รวมถึงจะดึงดูดเม็ดเงินลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ (FDI) ทั้งปริมาณการนำเข้าส่งออก และภาคธุรกรรมทางการเงิน ซึ่งทั้งหมดจะครองสัดส่วนเกินกว่า 1 ใน 3 ของนครฉงชิ่ง ตลอดจนด้านโลจิสติกส์ จะมีปริมาณการขนส่งตู้คอนเทนเนอร์สูงถึง 34,000,000 ตู้ และจะมีปริมาณขนส่งผู้โดยสารทางอากาศสูงถึง 45 ล้านคน ด้านจำนวนประชากรที่พำนักถาวรในนครฉงชิ่งจะมีจำนวนเพิ่มขึ้นถึง 40 ล้านคน

นายหวง ฉีฟาน นายกเทศมนตรีนครฉงชิ่ง กล่าวว่า เขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียงจะเป็นเขตที่ทำให้นครฉงชิ่งมีการพัฒนาอย่างไร้ขีดจำกัด ในเวลาเดียวกันจะต้องเรียนรู้ประสบการณ์จากเขตพัฒนาเศรษฐกิจอื่นๆ ทั่วประเทศ พร้อมสร้างสรรค์นวัตกรรมใหม่ แสวงหาช่องทางในการเร่งพัฒนา และแสวงหาประสบการณ์ใหม่ๆ

“การพัฒนาเขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียง จะยึดโมเดลของเขตเศรษฐกิจใหม่ผู่ตงและปินไห่เป็นสำคัญ ซึ่งทั้ง 3 แห่ง มีขนาดพื้นที่เท่ากันที่ 1,200 ตร.กม. และมีทำเลที่ถูกจัดสรรใหม่ขึ้นใหม่ที่มีความเหมาะสมต่อการพัฒนาโดยเฉพาะ”

แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมฉบับที่ 12 ได้ระบุถึงบทบาทของเขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียงอีกว่า จะเป็นเวทีอันดีเลิศในการศักยภาพด้านทรัพยากรธรรมชาติ บุคลากร สิ่งแวดล้อมด้านการลงทุนภาคอุตสาหกรรมระหว่างประเทศ รวมถึงการย้ายฐานผลิตจากเขตชายฝั่งตะวันออกเข้าสู่พื้นที่ อีกทั้งรัฐบาลมีนโยบายและสิทธิพิเศษต่างๆ โดยยึดรูปแบบการดำเนินงานเฉกเช่นเดียวกับเขตเศรษฐกิจใหม่ผู่ตงและปินไห่

ศ.หวัง หมิงเจี่ยน แห่ง ม. Chongqing Technology and Business มองว่า การก่อตั้งเขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียง อยู่ในช่วงเวลาที่จีนกำลังพัฒนาประเทศอย่างเต็มกำลัง รัฐบาลจึงมีนโยบายสนับสนุนต่างๆ นำมาซึ่งประโยชน์ทางเศรษฐกิจอย่างมหาศาล

รัฐบาลนครฉงชิ่งได้อนุมัติงบประมาณเริ่มต้นสู่เขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียงเป็นจำนวนเงิน 10,000 ล้านหยวน ซึ่งถือว่ามากพอต่อการพัฒนาในเบื้องต้น หากเทียบกับงบประมาณในยุคที่เริ่มต้นก่อตั้งเขตเศรษฐกิจใหม่ผู่เจียงที่มีเพียง 2,000 ล้านหยวนเท่านั้น ฉะนั้น การเจริญเติบโตของเขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียงที่อัตรา 30% จะทำให้ค่า GDP เพิ่มขึ้นทวีคูณภายใน 3 ปี มีความเป็นไปได้สูง

นอกจากนี้ ยังช่วยส่งเสริมและกระตุ้น เขตเศรษฐกิจเฉิงตูฉงชิ่ง（成都重庆经济带) ให้มีอัตราการขยายตัวเฉลี่ยต่อปีที่ร้อยละ 10 ภาคอุตสาหกรรมขยายตัวเฉลี่ยต่อปีที่ร้อยละ 5 โดยภาคอุตสาหกรรมพลังงานน้ำ ไฟฟ้า เหมืองแร่ และอื่นๆ ในมณฑลยูนนานและมณฑลกุ้ยโจว จะได้รับอานิสงค์ ส่งผลต่อการพัฒนาและเศรษฐกิจจะขยายตัวเฉลี่ยต่อปีที่ร้อยละ 5 อีกทั้งช่วยสร้างความแข็งแกร่งด้านการตลาดและความร่วมมือต่างๆ ขยายไปสู่มณฑลหูหนาน หูเป่ย ส่านซี เขตปกครองตนเองกวางสี และภูมิภาคอื่นๆ ในเขตตะวันตก นอกจากนี้ ด้านการคมนาคมขนส่งและภาคการผลิตราวร้อยละ 50 ที่จะเข้าสู่ตลาดในเขตภาคตะวันตกจะต้องผ่านเขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียง โดยคาดว่าจะมีอัตราการเพิ่มขึ้นเฉลี่ยต่อปีที่ร้อยละ 5

จากสถิติจนถึงเดือน ก.ค. 2012 มีจำนวนวิสาหกิจ 500 อันดับแรกของโลก ได้เข้ามาสร้างฐานการผลิตในเขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียงแล้วจำนวน 95 ราย อาทิ HP, Seimens, Lumiere Pavilion, Chanel, Ford China, Honeywell และยอดการลงนามสัญญาโครงการลงทุนรวมทั้งสิ้น 131 โครงการ

เขตเศรษฐกิจใหม่เหลี่ยงเจียง สามารถดึงดูดเม็ดเงินลงทุนจากภายในประเทศได้เป็นจำนวน 263,100  ล้านหยวน 530 โครงการ ส่วนเงินลงทุนจากต่างประเทศจำนวน 92,700 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ 135 โครงการ ครองสัดส่วนร้อยละ 50 ของนครฉงชิ่ง

เศรษฐกิจ

ตัวเลข GDP ปี 2556 มีมูลค่า 1,265,700 ล้านหยวน เติบโต 12.3% เมื่อเทียบกับปีก่อน ผงาดขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของจีนตะวันตก และเป็น

อันดับที่สองของประเทศ อีกทั้งนครฉงชิ่งยังคงสภาพการเติบโตด้านเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วและมั่นคงต่อเนื่อง ซึ่งมีอัตราการเติบโตเฉลี่ยสูงกว่าทั่วประเทศที่ 4.6% โดยแบ่งเป็นอุตสาหกรรมปฐมภูมิมีมูลค่า 100,268 ล้านหยวน ขยายตัว 4.7% ทุติยภูมิมีมูลค่า 639,792 ล้านหยวน ขยายตัว 13.4%และตติยภูมิมีมูลค่า 525,609 ล้านหยวน ขยายตัว 12%

สำหรับภาคการลงทุนในสินทรัพย์ถาวรปี 2556 มีมูลค่า 1,120,503 ล้านหยวน เพิ่มขึ้น 19.5% โดยแบ่งออกเป็นมูลค่าการลงทุนด้านเกษตรกรรมที่ 44,154 ล้านหยวน ขยายตัว 21.3% ด้านอุตสาหกรรมมูลค่า 353,421 ล้านหยวน ขยายตัว 14.9% และด้านการบริการที่มูลค่า 722,928 ล้านหยวน ขยายตัว 21.7%