รายได้ชาวจีนใน 31 มณฑล/เมืองประจำปี 2559 เซี่ยงไฮ้ ปักกิ่ง และเจ้อเจียงติด 3 อันดับแรก
9 Mar 2017ตามที่มณฑล/เมืองต่างๆ ในจีนได้ทยอยประกาศผลการดำเนินงานด้านเศรษฐกิจประจำปี 2559 ผลปรากฏว่า รายได้เฉลี่ยต่อปีที่สามารถนำไปใช้จ่ายได้จริง (disposable income) ของชาวจีนในนครเซี่ยงไฮ้ กรุงปักกิ่ง และมณฑลเจ้อเจียงติด 3 อันดับแรกของจีน
รายได้เฉลี่ยต่อปีที่สามารถนำไปใช้จ่ายได้จริงของชาวจีนใน 31 มณฑล/เมือง
ลำดับที่ |
มณฑล/เมือง |
เฉลี่ยต่อปี (หยวน) |
1 |
เซี่ยงไฮ้ |
54,305 |
2 |
ปักกิ่ง |
52,530 |
3 |
เจ้อเจียง |
38,529 |
4 |
เทียนจิน |
34,074 |
5 |
เจียงซู |
32,070 |
6 |
กวางตุ้ง |
30,296 |
7 |
ฝูเจี้ยน |
27,608 |
8 |
เหลียวหนิง |
26,040 |
9 |
ซานตง |
24,685 |
10 |
มองโกเลียใน |
24,127 |
11 |
ฉงชิ่ง |
22,034 |
12 |
หูเป่ย |
21,787 |
13 |
หูหนาน |
21,115 |
14 |
ไห่หนาน |
20,653 |
15 |
เจียงซี |
20,110 |
16 |
อันฮุย |
19,998 |
17 |
จี๋หลิน |
19,967 |
18 |
เฮยหลงเจียง |
19,838 |
19 |
เหอเป่ย |
19,725 |
20 |
ซานซี |
19,049 |
21 |
ส่านซี |
18,874 |
22 |
หนิงเซี่ย |
18,832 |
23 |
เสฉวน |
18,808 |
24 |
เหอหนาน |
18,443 |
25 |
ซินเจียง |
18,355 |
26 |
กว่างซี |
18,305 |
27 |
ชิงไห่ |
17,302 |
28 |
ยูนนาน |
16,720 |
29 |
กุ้ยโจว |
15,121 |
30 |
ก่านซู่ |
14,670 |
31 |
ทิเบต |
13,639 |
สังเกตได้ว่า มณฑล/เมืองที่ชาวจีนมีรายได้ที่สามารถนำไปใช้จ่ายได้จริงส่วนมากอยู่ใน ภาคตะวันออกของจีน โดยรายได้ของชาวจีนใน 6 มณฑล/เมืองที่ทะลุ 30,000 หยวน ได้แก่ นครเซี่ยงไฮ้ กรุงปักกิ่ง มณฑลเจ้อเจียง นครเทียนจิน มณฑลเจียงซู และมณฑลกวางตุ้ง และข้อมูลจากสำนักงานสถิติแห่งชาติจีนชี้ว่า ปี 2559 รายได้เฉลี่ยต่อปีที่สามารถนำไปใช้จ่ายได้ของชาวจีนอยู่ที่ 23,821 หยวน ซึ่งในปี 2559 มี 10 มณฑล/เมืองที่มีรายได้สูงกว่าระดับเฉลี่ยของจีน ได้แก่ นครเซี่ยงไฮ้ กรุงปักกิ่ง มณฑลเจ้อเจียง นครเทียนจิน มณฑลเจียงซู มณฑลกวางตุ้ง มณฑลฝูเจี้ยน มณฑลเหลียวหนิง มณฑลซานตง และเขตปกครองตนเองมองโกเลียใน ซึ่งนอกจากเขตปกครองตนเองมองโกเลียใน อีก 9 มณฑล/เมืองที่เหลือล้วนอยู่ที่ภาคตะวันออกของจีน
ทั้งนี้ มณฑลที่มีมูลค่าผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (GDP) สูงอยู่ในอันดับต้นๆ ของจีนแต่ไม่ได้มีรายได้เฉลี่ยที่สูงเสมอไป เช่น GDP ของมณฑลเหอหนานและมณฑลเสฉวนติดอันดับที่ 5 และอันดับที่ 6 ของจีน แต่รายได้เฉลี่ยของประชากรติดอันดับที่ 24 และอันดับที่ 23 ของจีน ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นเหตุจากการที่มณฑลดังกล่าวมีประชากรส่วนใหญ่เป็นเกษตรกรและมีพื้นที่ด้อยพัฒนามากกว่า