ผลสำรวจชี้ กว่างซีมีอัตราหนุ่มโสดมากที่สุดในจีน เห็นผลโพลล์อย่างนี้ ธุรกิจไทยเห็นโอกาสอะไร?
20 Mar 2013หนังสือพิมพ์ Modern Life : กว่างซีเป็นมณฑลที่มีอัตรา “หนุ่มโสด” (หนุ่มขึ้นคาน) มากที่สุดของประเทศ จากผลสำรวจของเว็บไซต์ Jiayuan.com ผู้ให้บริการหาคู่ออนไลน์ชื่อดังของจีน
“ในทุกๆ 3 คนของชายวัยพร้อมแต่งงาน ในกว่างซีจะมีชายไร้คู่ 1 คน” ผลสำรวจฯ ให้ข้อมูล
การสำรวจครั้งนี้ มีกลุ่มตัวอย่าง 5.6 หมื่นคน ซึ่งส่วนใหญ่เกิดในขึ้นยุค 70 และ 80 (ค.ศ.1970-1989) มีการศึกษาระดับอุดมศึกษาขึ้นไป มีระดับรายได้เฉลี่ยปานกลาง ให้ความสำคัญกับคุณภาพชีวิตค่อนข้างสูง มุ่งมั่นเรื่องงานมากกว่าความรัก
ประเด็นสำคัญของผลสำรวจทั้งประเทศ ได้แก่
1) ช่วงอายุ หนุ่มโสดส่วนใหญ่ช่วงอายุระหว่าง 28-39 ปี ซึ่งมากกว่าช่วงอายุสาวโสดประมาณ 2 ปี
2) อาชีพ พนักงานลูกจ้างทั่วไปคิดเป็นสัดส่วนร้อย 52 และร้อยละ 36 เป็นผู้บริหารระดับกลาง-สูง
3) เป็นลูกคนเดียว สัดส่วนร้อยละ 60
4) อาศัยอยู่ในเขตเมือง (ทะเบียนบ้านอยู่ในเขตเมือง) ร้อยละ 73
สำหรับเขตฯ กว่างซีจ้วง ผลสำรวจให้ข้อมูลว่า อัตราความเป็นโสดของหนุ่มกว่างซีอยู่ที่ร้อยละ 34.9 สูงเป็นอันดับ 1 จากทั่วประเทศจีน และอันดับรองลงมาได้แก่ หนุ่มกวางตุ้ง และหนุ่มเจียงซี (Jiangxi Province, 江西省)
แนวความคิดของหนุ่มชาวกว่างซีเกี่ยวกับการแต่งงานมีคู่ครองไม่ได้เร่งรีบเท่ากับผู้หญิงกว่างซี โดยชายโสดที่อายุราวๆ 30 ปีต่างเห็นพ้องว่าตนเองเป็นหนุ่มใหญ่วัยคะนอง แรงกดดันในชีวิตมีไม่มากสักเท่าไหร่ ซึ่งเป็นเหตุผลว่า ทำไมจึงไม่จำเป็นต้องเร่งรีบหาคู่แต่งงาน (แตกต่างกับหญิงสาวที่ต้องการแต่งงานก่อนอายุ 30)
ในโพลล์นี้ยังแสดงข้อมูลเกี่ยวกับระดับรายได้ของหนุ่มโสดกว่างซีส่วนใหญ่อยู่ในระดับปานกลาง (ต่ำกว่า 2,000 หยวนคิดเป็นร้อยละ 20) ส่วนใหญ่จบการศึกษาระดับปริญญาตรี
ส่วนหนุ่มโสดชาวหนานหนิง (เมืองเอกของกว่างซี) ที่มีรายได้ต่ำกว่า 5,000 หยวนคิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 62.1
BIC ขอรายงานเพิ่มเติมว่า สัดส่วนหนุ่มสาวยุค 70 และ 80 (วัยพร้อมแต่งงาน) ขาดความสมดุลอย่างมาก โดยมีสัดส่วนเพศชายต่อเพศหญิงเท่ากับ 136 : 100 คน
ยิ่งไปกว่านั้น หากมองเฉพาะหนุ่มสาวที่เกิดในยุค 70 จะพบว่า สัดส่วนมีความแตกต่างถึง 206 : 100 คน
หากวิเคราะห์ตามช่วงอายุ พบว่า หนุ่มสาวที่มีช่วงอายุระหว่าง 30-39 ปี พบว่ามีสัดส่วนชายโสดเกือบ 12 ล้านคนต่อสาวโสด 5.82 ล้านคน
จากข้อมูลเบื้องต้น BIC หวังว่าจะพอเป็นข้อมูลประกอบ เพื่อนำไปต่อยอดสำหรับธุรกิจไทยที่มีความสนใจและมีความพร้อมที่จะเข้ามาลองตลาดจีน เนื่องจากกลุ่มเป้าหมาย เพศ อายุ พฤติกรรมการใช้ชีวิต รวมถึงระดับรายได้ ล้วนมีความเกี่ยวข้องโดยตรงกับผลิตภัณฑ์สินค้าทั้งสิ้น