พื้นที่ทั้งหมดของนครเทียนจิน มีการแบ่งสัดส่วนพื้นที่การใช้งาน ดังนี้
- พื้นที่สำหรับการเพาะปลูกร้อยละ 40.74
- พื้นที่การขนส่งทางบกร้อยละ 2.76 ทางน้ำร้อยละ 26.43
- พื้นที่ที่ดินที่ไม่มีการใช้งานร้อยละ 5.69 โดยในทีนี้ไม่ได้รวมพื้นที่ชายหาด ภูเขาทางตอนเหนือ
- พื้นที่ที่กำลังได้รับการพัฒนาระบบนิเวศริมฝั่งทะเล ปลายแม่น้ำไห่เหอ ปลายฝั่งทะเลที่กำลังได้รับการพัฒนา
เทียนจินตั้งอยู่บริเวณสองฝั่งของแม่น้ำไห่เหอ ซึ่งเป็นแม่น้ำที่ใหญ่ที่สุดของประเทศจีนทางตอนเหนือ มีสาขากว่า 300 สายแต่ละสายมีความยาวกว่า 10 กิโลเมตร แต่ละสายบรรจบกันบริเวณแม่น้ำหย่งติ้ง แม่น้ำต้าชิง แม่น้ำจือหยา แม่น้ำหนานหยุ่น และแม่น้ำเป่ยหยุ่น โดยแม่น้ำทั้งห้าสายนี้รวมตัวกันเป็นแม่น้ำไห่เหอและไหลลงสู่ทะเลบริเวณเขตต้ากู่
ข้อมูลประชากร
สิ้นปี 2557 นครเทียนจินมีประชากรรวม 15.17 ล้านคน แบ่งเป็นชนชาติฮั่น (97%) และชนกลุ่มน้อยอื่นๆ (3 %) โดยใช้ภาษาจีนกลางและภาษาจีนเทียนจิน ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธมหายาน ลัทธิเต๋า คริสต์ และอิสลาม
ทรัพยากรสำคัญ
นครเทียนจิน มีทรัพยากรแร่ธาตุทั้งหมด 20 กว่าชนิด ได้แก่
- แมงกานีส
- ทอง
- ทองแดง
- วุลแฟรม
- โมลิบดินัม
- หินปูนขาว
- หินอ่อน
- หินน้ำมันธรรมชาติ
อีกทั้ง มีทรัพยากรน้ำมันปิโตรเลียมและก๊าซธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ โดยมีบ่อน้ำมันโป๋ไห่และบ่อน้ำมันต้าก่าง ซึ่งเป็นบ่อขุดเจาะน้ำมันและก๊าซธรรมชาติสำคัญของจีน อีกทั้ง เนื่องจากเทียนจินมีพื้นที่ติดชายฝั่งทะเล 150 กว่ากิโลเมตร เป็นเมืองที่มีความสำคัญในการผลิตเกลือสมุทรของจีน นอกจากนี้ เทียนจินมีทรัพยากรน้ำร้อนใต้ดินที่อุดมสมบูรณ์ เป็นแหล่งพลังงานความร้อนใต้พิภพที่มีระดับความร้อนต่ำและปานกลางที่ใหญ่ที่สุดในจีน
ประวัติศาสตร์ / วัฒนธรรม
- นาม “เทียนจิน” ปรากฎขึ้นในสมัยต้นรัชกาลหย่งเล่อแห่งราชวงศ์หมิง
- ในปี พ.ศ.1947 สมัยรัชกาลหย่งเล่อแห่งราชวงศ์หมิง ปีที่ 2 ได้ตั้งเมืองเทียนจินและสร้างเทียนจินให้เป็นฐานตั้งมั่นทางทหารเรียกว่า “เทียนจินเว่ย” ในสมัยนั้นที่ตั้งเมืองเทียนจินได้กลายเป็นจุดยุทธศาสตร์ทางทหารที่สำคัญ
- ปี พ.ศ.2403 หลังจากเทียนจินถูกเปิดให้เป็นเมืองท่าขนส่งสินค้า มหาอำนาจตะวันตกหลายประเทศได้ตั้งเขตเช่าขึ้นในเทียนจิน จึงกลายเป็นเมืองแรกทางตอนเหนือของจีนที่มีการเปิดเสรีและเป็นเมืองศูนย์กลางทางด้านการเงิน การธนาคาร และการค้าที่ใหญ่ที่สุดทางเหนือของประเทศจีนในสมัยนั้น
หลังจากการสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีนในปี พ.ศ.2492 เมืองเทียนจินได้เปลี่ยนสภาพเป็นเมืองมหานครที่ขึ้นตรงต่อรัฐบาลกลาง ต่อมาหลังจากจีนดำเนินการปฎิรูปและเปิดเสรีประเทศ เทียนจินได้รับการกำหนดให้เป็นเมืองชายฝั่งในกลุ่มแรกที่เปิดเสรีต่อต่างประเทศ
สภาพภูมิอากาศ
- อากาศอบอุ่นกึ่งชุ่มชื้น มีฤดูกาลสี่ฤดูที่ชัดเจน อุณหภูมิโดยเฉลี่ยทั้งปี 14 องศาเซลเซียส
- ระดับปริมาณน้ำฝนโดยเฉลี่ยอยู่ที่ประมาณ 600 มิลลิเมตรต่อปี
- ในช่วงเดือนมิถุนายน กรกฎาคม และสิงหาคม มีปริมาณน้ำฝนตกมากรวมกันคิดเป็นร้อยละ 75 ของปริมาณน้ำฝนที่ตกทั้งปี
- อากาศร้อนที่สุดในเดือนกรกฎาคม ซึ่งมีอุณหภูมิเฉลี่ย 26-27 องศาเซลเซียส
- หนาวที่สุดในเดือนมกราคม ซึ่งมีอุณหภูมิเฉลี่ย -3-5 องศาเซลเซียส
- โดยมีช่วงเวลาฤดูหนาวยาวนานที่สุดประมาณ 156 -167 วัน
- ฤดูหนาวได้รับอิทธิพลความกดอากาศสูงจากมองโกเลีย ทำให้เกิดลมทางเหนือในฤดูหนาว
- ฤดูร้อนได้รับอิทธิพลความกดอากาศสูงจากลมมรสุม ทำให้เกิดลมทางใต้
